Album 1037, pagina 2

Dit album moet het eigendom zijn geweest van één der "bewoonsters" van dit internaat. Zij beschrijft soms in de "ik" stijl.
Wie zij was, is mij onbekend. M.i. kunnen het één van deze twee genoemde dames zijn: OF het was Soemjarni OF Soemjarsijah. Waarschijnlijk 2 gezusters en afkomstig uit Solo.

Het internaat was gelegen aan de Kembodja weg en tegenwoordig Jl. Kamboja. Het is een zijstraat van de Ambenganweg te Surabaya (Ketabangbuurt).

Wanneer het internaat precies is opgericht is mij onbekend, maar tot 1923 was het gelegen in een klein gedeelte van het weeshuis te Boeboetan Soerabaya en kreeg het vergunning om  zelfstandige woonruimte te huren. In 1930 was de vereniging huurder van een pand in de Irisstraat vlakbij gelegen in dezelfde wijk.
De foto's zijn grotendeels gedateerd april 1932. Dit was tevens de maand en jaar van de intrek in het nieuw gehuurde pand aan de Kembodjaweg. Ik vermoed dat veel van deze foto's beroepshalve zijn gemaakt, gelet ook op de gedrukte ondertiteling.

De directrice van dit internaat was Mevr. Raden Ajoe Goenawan Mangkoekoesomo. Op de foto in het midden met sarong kabaya. Zij was gehuwd met de Inlandse Arts Dr. Goenawan Mangkoekoesoemo en zij was een zuster van Dokter Soetomo, een zeer weldoend en geliefd arts op vele sociale gebieden ten behoeve van de lokale bevolking. Hij was tevens geneesheer in het CBZ ziekenhuis, alwaar hij ook stierf in 1938 in het bijzin van zijn zusters waaronder mevr. R.A. Goenawan Mangankoesoema zelve.
De Raden Ajoe zelve heeft 2 reizen naar Nederland gemaakt en een reis in 1938 naar Japan. Het doel is mij onbekend.

De meisjes die in het internaat gehuisvest waren, kwamen zowat uit alle windrichtingen vandaan, zelfs uit Atjeh Noord Sumatra.  De meisjes zaten extern op school waaronder de nabij gelegen HBS aan d Djimertoweg. Het kostgeld inclusief eten bewassing e.d. bedroeg 30 guldens per maand en het internaat was gericht op de klasse der Ambtenaren van Indonesische oorsprong.
De huur van het pand aan de Kembodjaweg bedroeg 135 guldens per maand en het maximale aantal inwoonsters was 8x. Uit de opbrengsten moesten dus de huur betaald worden van 135,-- glds /mnd en tevens de salarissen van 4 medewerksters/werkers  die het huishouden moesten runnen (wassen, koken, boodschappen doen, schoonmaken, tuinonderhoud e.d.) en daarbij de kosten van electra, water en de kosten van het eten natuurlijk en afschrijving meubilair en onderhoud ervan. Het was dus geen vetpot en eind van de maand was het goed de billen dichtknijpen.
De directrice kreeg geen salaris want zij was vrijwilligster en één der oprichtsters van dit internaat.
Om rond te kunnen komen werden veelvuldig loterijen en fancy fairs gehouden (waarvan sommige fancy fairs door de toenmalig regering verboden werden om redenen van ???
Er werd ook GEEN subsidie verstrekt door de regering. Men dreef op eigen krachten.

Wat er verder met het internaat gebeurd is, is mij helaas onbekend. Er is dan niets meer erover te vinden in de oude kranten.